Sint-Pieterskerk

De parochie Sint-Pieter bestond reeds in de 8ste - 9de eeuw. De classicistische Sint-Pieterskerk is tegen elke gewoonte in west-oost georiënteerd. Ze werd in 1772 verbouwd en vergroot door de abdij van Vorst.
Van de oorspronkelijke kerk bleef enkel de torenkern uit de 13de eeuw bewaard, benevens enkele elementen uit de 14de eeuw. Omwille van het stijgend aantal inwoners werd de parochiekerk een tweede maal vergroot in 1910. Het 18de-eeuws kerkmeubilair omvat het hoogaltaar, de zijaltaren, de kerkmeestersbanken, de biechtstoelen en de gebeeldhouwde kansel. In de parochiekerk liggen 21 grafstenen.
De kerk werd geheel gerestaureerd in 1995 en is geklasseerd. Op 12 mei 2009 sloeg het noodlot toe en verwoestte een brand de kerk volledig door een verdwaalde vuurwerkpijl. De herbestemming van de kerk en timing van heropbouw is nog steeds onduidelijk.